👋 VRT.

Ik suck in eindes. En ik suck in afscheid nemen.

Donderdag was mijn allerallerlaatste werkdag bij VRT. Meer dan acht jaar heb ik daar gezeten. Ik, de jobhopper, die op alle jobs ervoor gemiddeld 2 jaar ergens op post bleef.

2013. Na een klein jaar werken voor Bonka Circus was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik wilde mijn eigen baas zijn, en nergens meer te lang zitten. Dus ik vroeg een ondernemingsnummer aan, zocht een boekhouder en liet iedereen weten dat ik binnen een paar weken beschikbaar zou zijn om op projectbasis te werken.

Nogal snel kreeg ik een DM van mijn toekomstige baas Lesley:

Daar ging mijn plan om alleen nog maar kleine projecten te doen.

Het begin: Sambal

Voor wie het niet kent: Sambal was een experimenteel online-nieuwsplatform voor jongeren van VRT. De redactie, waar ik ook deel van uitmaakte, maakte elke dag artikels in de stijl van BuzzFeed, en ik zorgde dan voor regelmatig een leuk spelletje. Een soort van De Ideale Wereld, maar dan online en zonder sketches, en vaak net niet zo geniaal.

Maar elk begin is moeilijk, ook bij Sambal. Hoewel we later tot het fantastischte team ooit zijn geëvolueerd, was het die eerste weken vooral erg awkward. Als we ‘s middags samen lunchten werd er geen woord gezegd. Hetzelfde tijdens het werken, we wisten niets over elkaar en spraken eigenlijk alleen maar tijdens de redactievergadering. Dat ging zelfs zo ver dat deze situatie 100% echt gebeurd is:

Pauline: hebben we al likes op Facebook?
Ik: alleen een zekeren Frederik El Massri, kent iemand die?
Collega Fred (zittend naast mij): dat ben ik

Om maar te zeggen, het begin liep niet vlot. Als je al de volledige naam van de man die naast je zit niet kent.

Al een geluk was Pauline dat zo beu dat ze alles heeft gedaan om dat te keren. Tijdens het eten vragen naar wat mensen ‘s avonds gingen doen en awkward afterwork evenementen plannen. Zonder zever, zonder haar was ons team geen lang leven beschoren.

We kregen met Sambal een ontzettend fijne speeltuin, met heel veel vrijheid. We deden veel toffe dingen, gingen een paar keer viraal (haha zo 2014) en haalden zelfs Het Journaal, met Telefoonburen.

Creative Lab

Het team van VRT Startup, waar Sambal ook onder viel, werd intussen uitgebreid met Hannes, Vincent, Wouter, Bockie, Julie, Stijn en Kurt. Zij waren “De Piraten“. Zij bedachten gekke nieuwe digitale concepten voor de VRT-merken.

Langzaam maar zeker begonnen we minder Sambal te doen, en meer echt werk voor de merken van VRT. Tot Sambal uiteindelijk in slaapmodus ging, en we fuseerden met de piraten. Omdat de piraten niet de beste naam voor een afdeling is op de serieuze VRT, werd voor het iets matuurdere VRT Creative Lab gegaan.

Binnen het Creative Lab heb ik ontzettend veel projecten gedaan. Het zou saai zijn om die allemaal op te sommen – straf dat je hier al bent geraakt – maar er zijn er wel drie die me altijd zullen bijblijven:

RIP Yvette

Voor de soap Thuis verhuisden we met een klein team naar Leuven. Toen we daar nog maar een paar dagen zaten, stierf in de reeks een personage: bomma Yvette Het leek me een goed idee om een rouwregister te maken, waarin de Thuiskijkers een bericht konden achterlaten. Maar blijkbaar maakte dat toch nogal veel gevoelens los. Met heel wat heisa en krantenartikels tot gevolg.

De pronostiektool

Nog een fijne, maar heel intensieve periode was het WK van 2018. We zagen toen de opportuniteit om met VRT een pronostiektool te maken. Met een heel klein team begonnen we daar toen (achteraf bekeken redelijk laat) aan.

Ik was de enige coder in het team, en ik heb dan ding toen in recordtijd in elkaar gestoken. Het was mijn eerste echt gigantisch groot project van mijn loopbaan (enkele honderdduizenden deelnemers), en het was zwaar kicken om te zien hoe goed dat – op een crash na het allereerste doelpunt na – gewerkt heeft. Dit was toch iets anders dan de kleine fratskes die ik tot dan maakte.

De gekke Boeva gamingshow

Het allerleukste dat ik op VRT gedaan heb, is iets wat waarschijnlijk niet veel volk gezien heeft.

Om wat ervaring met Twitch op te doen, en om gaming wat binnen te loodsen bij VRT hebben William Boeva, m’n ex-collega Fredje en ik enkele jaren geleden een knotsgekke liveshow in elkaar gebokst.

Die show had Lotte Vanwezemael en Showbizz Bart als gasten, een spel waarmee je met een bus moest rijden, een datingsimulator, en een ingehuurde figurant van tachtig die toastjes en taart kwam brengen.

Ik snap tot vandaag niet waarom er hier niet direct vijf seizoenen van besteld zijn. De volledige show is verloren gegaan, maar ik heb nog een fragment kunnen terugvinden.

All work & no play make Jack a dull boy

Maar de afgelopen acht jaar was natuurlijk veel meer dan alleen werken. Baas Lesley heeft een heel goede neus voor fijne mensen, en fijne mensen hebben zo al eens de gewoonte om naast het werk dingen samen te doen. Weekends waarop de gekste zaken gebeurden. Collega’s werden vrienden, en ik ben blij dat ex-collega’s ook nog steeds worden uitgenodigd voor al die activiteiten.

Damn, ik ga het missen. Het was een mooie tijd. Maar aan alles komt een einde. Nu is het tijd voor een lange vakantie, en daarna een frisse start bij Automattic.

Bedankt Lesley, bedankt aan iedereen van het lab, past & present, en aan alle leuke mensen onderweg.

👋👋👋