Review: een week met de Airpods Max

Eén van de zaken die ik tijdens de lockdown ben beginnen verwaarlozen is het luisteren naar muziek.

Toen er elke dag nog op en af naar Brussel gereden moest worden, luisterde ik in de auto al 2 uur muziek per dag, en op onze luidruchtige bureau nog eens minstens zoveel. Maar nu er niet meer gependeld moet worden, en m’n bureau meestal muisstil is, komt het er gewoon niet meer van.

Op de fiets en tijdens meetings gebruik ik met veel plezier de Airpods Pro. Maar om langdurig muziek te luisteren zitten die net niet goed genoeg. En het geluid is uitstekend voor oordopjes, maar toch niet hetzelfde als een deftige hoofdtelefoon.

Dus ik ging op zoek naar een deftige koptelefoon

Ik zat dus al even in m’n achterhoofd met het idee dat ik eens wat geld tegen een goede hoofdtelefoon moest gooien.

De usual suspects zoals de Sony WH-1000XM4 en de Bose Quietcomfort waren mogelijke opties. Maar dan was er natuurlijk ook nog dat beest van Apple.

Toen Apple in december de Airpods Max aankondigde heb ik eens goed gelachen. Meer dan zeshonderd euro voor een hoofdtelefoon is, hoe mooi ook, er zwaar over.

Maar het zaadje was geplant in mijn hoofd, en ik wist van mijn ervaring met de Airpods Pro dat door het feit dat Apple het hele ecosysteem bezit ze een gebruikservaring kunnen bieden waar de concurrentie enkel maar van kan dromen. Het automatisch pairen met het device dat je op dat moment gebruikt, de spatial Dolby Atmos audio (hierover later meer) en de feilloze integratie in zowel iOS als macOS. Het zijn allemaal details, maar ze zorgen voor frustratievrije producten die gewoon werken.

Dus ja, toen ik zag dat de Airpods Max overal wel extreem goed scoren, en dat ze op zowel Amazon als Bol voor 100 euro goedkoper gaan dan de adviesprijs besloot ik de sprong te wagen.

Het belangrijkste: hoe klinkt dat?

Ik ben geen audiofiel. Ik kan met de beste moeite van de wereld het verschil niet horen tussen lossy en lossless audio (wel tussen 128 en 320kbps). Maar ik heb in mijn leven al heel wat hoofdtelefoons versleten, en ik weet wel ongeveer wat goed klinkt en wat crap.

De eerste keer ik mijn Airpods Max opzette en muziek hoorde was hemels. Zonder overdrijven een revelatie. Zoals ik tegen iemand zei:

Ik heb de afgelopen week verschrikkelijk veel muziek geluisterd gewoon uit nieuwsgierigheid over hoe bepaalde nummers en albums klinken. En echt werkelijk alles klinkt fantastisch. Ik heb instrumenten gehoord die ik nog nooit gehoord had op albums die ik vanbuiten ken. Het maakt niet uit welk genre* je naar de Airpods Max gooit, het klinkt altijd fantastisch.

Die extreem goede geluidskwaliteit komt enerzijds door de goede speakers in de Airpods, en anderzijds door de algoritmes die Apple op het audiosignaal loslaat. Twee audioprocessor met 10 audiocores analyseren constant de positie van je hoofd en passen het geluid zo aan. Dat klinkt misschien als marketingspeak, maar hoe je de Airpods ook op je hoofd zet, het geluid blijft altijd consistent hetzelfde klinken.

Ik kan hier nog van alles schrijven over de mooie bassen en het sublieme stereobeeld. Maar deze echte audiofiel kan dat allemaal beter uitleggen:

De noise cancelation

Naast subliem geluid houdt de Airpods Max ongewenst geluid ook heel goed buiten. Door zijn 6 naar buiten gerichte microfoons en afgesloten oorschelpen zelfs een pak beter dan de Airpods Pro.

Weetje: als de noise cancelation opstaat zonder muziek krijg je wel het gevoel dat je in een landend vliegtuig zit. Blijkbaar kunnen je oren het gebrek aan lage tonen niet aan en ervaren die dat hetzelfde als druk in je binnenoor. Dit is normaal.

Nog indrukwekkend: de transparency modus. Deze stand waarbij het geluid van buiten wordt versterkt door de hoofdtelefoon zit tegenwoordig op elke hoofdtelefoon. Maar door de vele micro’s heb je bij de Airpods Max een heel precies richtingsgevoel. Klinkt alweer als een detail, maar maakt het allemaal veel natuurlijker dan bij bijvoorbeeld de Airpods Pro.

Het design & comfort

Smaken verschillen natuurlijk, maar ik vind het design meer dan geslaagd. Het heeft iets van een jaren ’70 hoofdtelefoon, maar dan zonder er hopeloos gedateerd uit te zien. Ik heb de blauwe en die ziet er in het echt zelfs nog beter uit dan op foto.

Heel de koptelefoon is uit roestvrij staal. Dat zorgt ervoor dat hij ook behoorlijk zwaar is: bijna 400 gram. Mede dankzij de stoffen band heb je hier bijna geen last van. Je voelt dat je een zware hoofdtelefoon op hebt, maar het is geen probleem om hem uren aan een stuk op de laten staan. Hij blijft ook stevig op je hoofd staan, maar ik zou er nu niet mee gaan sporten.

En de oorkussens … die zijn hemels. Ze zijn gemaakt uit babyzachte stof, met memoryfoam onder en je kan ze probleemloos uren verdragen. De binnenkant van de cup is ook gro
ot genoeg om zelfs de grootste flaporen in kwijt te kunnen.

Aan de rechteroorschelp zijn twee knoppen. Eén groot uitgevallen Digital Crown zoals gekend van de Apple Watch, waarmee je het volume kan regelen, kan pauzeren en nummers kan skippen. En dan een knop om te switchen tussen noise cancelation en transparency. Werkt vlot.

Is er dan niets op aan te merken?

Tuurlijk wel.

Ten eerste die idiote beschermberghoes uit het Jonny Ive tijdperk. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dit modieus vinden, maar een beschermhoes die het meest kwetsbare van je hoofdtelefoon (de stoffen band) niet beschermt, is nutteloos. En het ergste is dat je deze hoes nodig hebt om de Airpods Max in slaapstand te krijgen, want er zit geen aan-/uitknop op de hoofdtelefoon. De batterij gaat wel 20 uur mee, dus als je er op tijd aan denkt van hem op te laden kan je die beschermhoes wel kwijtspelen.

Dan is er ook nog het opladen. Dit is een kleine frustratie, maar dat is nog steeds met een lightning kabel. Misschien moeten ze daar in Cupertino hun ramen eens wassen en zien dat de rest van de wereld op USB-C zit.

Over kabels gesproken: voor dat geld had er wel een 3,5mm audiokabel meegeleverd mogen worden. Die kost los nog 40 euro extra.

Spatial audio

Airpods Pro en Max ondersteunen ook virtuele surround dankzij Dolby Atmos. Ik ben altijd redelijk sceptisch geweest tegenover virtuele surround: nhet bestaat niet dat 2-kanaalsaudio kan klinken als een echte fysieke Atmosopstelling met een stuk of 8 luidsprekers.

Nou, breek mijn klomp. De demo’s in de Dolby Summit app zijn waanzinnig. Geluid voor, achter, boven en onder. Gecombineerd met het extreem goede geluid van de Airpods geeft dat een surroundbeeld dat evenwaardig is aan dat uit de bioscoop. Leuke bijkomende gimmick: als je je hoofd beweegt verandert de richting van het geluid mee. Dit geeft nog meer het gevoel dat je naar een echte speakers aan het luisteren bent.

Nadeel: Spatial Audio wordt enkel ondersteund voor content op de iPod en iPad. Een film met surround kijken op je AppleTV zit er dus niet in. Hopelijk iets dat ze fixen in tvOS 15.

In juni krijgt Apple Music naast ondersteuning voor lossless audio ook ondersteuning voor spatial audio. Heel benieuwd hiernaar.

Conclusie

De Airpods Max zijn duur, maar ze klinken extreem goed en zitten ook geweldig. Als je in het Apple ecosysteem zit, en op zoek bent naar de allerbeste draadloze hoofdtelefoon en er het geld aan wil geven dan is het volgens mij een no-brainer.

Wacht misschien gewoon tot je ze goedkoper dan de aanbevolen aankoopprijs van 620 euro kan scoren.

(* behalve jazz natuurlijk – mopje)