Beginnersgids Conor Oberst

Dit is de derde keer ik dit stuk herschrijf. Blijkbaar is schrijven over helden veel moeilijker dan ik me ooit had kunnen inbeelden. Ik heb een afspeellijst gemaakt van het beste van Conor Oberst. Voor Apple Music en Spotify. Die staat ook onderaan zodat je kan luisteren tijdens het lezen.

Ik ben de allergrootste Conor Oberst fan die ik ken. Ik was dan ook dolgelukkig toen hij vorige week onder de naam Better Oblivion Community Center samen met de fantastische Phoebe Bridgers een nieuwe plaat uitbracht. Een plaat die mij, ondanks toch wel redelijk hoog gespannen verwachtingen totaal omver geblazen heeft.

Maar wie is die Conor Oberst?

Conor Oberst is -kort door de bocht- een singersongwriter uit Omaha, Nebraska. Hij is vooral bekend als zanger van Bright Eyes, maar heeft daarnaast nog superveel andere projecten gehad. Hij ziet zichzelf als folkzanger, maar is veel meer dan dat alleen.

Toen ik twee jaar geleden naar een soloshow van hem ging in de AB bleek geen van mijn collega’s ooit van hem of Bright Eyes gehoord te hebben. En da’s straf, want Bright Eyes verkocht ooit in geen tijd de Botanique uit en was op Dour headliner (ok, van het tweede buitenpodium maar toch).

Daarom deze beginnerscursus Conor Oberst. Ik zou het zonde vinden dat zo’n talent vergeten wordt. Of dat Better Oblivion Community Center nu doorbreekt zoals pakweg The War On Drugs en niemand de moeite doet om de backstory te ontdekken.

Maar goed, naar het begin.

Bright Eyes is in mijn ogen de beste indieband die ooit heeft bestaan.

Of toch diegene die het meeste teweeg heeft gebracht bij mij.

Ik ontdekte Bright Eyes toen ik ongeveer 20 was en toen spraken de nummers over twijfel en vervreemding mij enorm aan.

Vijftien jaar later doen ze dat nog steeds.

Waar begin ik?

Conor Oberst begon al heel vroeg met het uitbrengen van cassettes met zijn nummers. Denk een beetje aan Car Seat Headrest. Lofi-emo-indienummers gebracht door een dorky puber met een stem die klinkt als een rasp. Een puber die op zijn twaalfde samen met zijn broer het nog steeds min of meer gekende indielabel Saddle Creek begon en bij een hele resem groepjes hoorde. The Faint, Park Ave en Commander Venus toonden allemaal al dat die jongen wel wat talent had.

Maar het zou nog tot zijn eerste LP onder de naam Bright Eyes (Letting Off The Hapiness uit 1998) duren tot de ogen van de wereld opengingen en er met termen als wonderkind gesmeten zou worden.

In 1998 luisterde ik 2Pac en Nirvana en het zou nog zeven jaar duren tot ik Bright Eyes leerde kennen.

Het allereerste album dat ik hoorde van Bright Eyes was meteen de instant classic I’m Wide Awake It’s Morning uit 2005. Het was het juiste album op de juiste plaats. Ik had tot de dag ik dat album hoorde nooit gedacht dat ik ooit iets dat nog maar een beetje naar country en folk rook zou kunnen aanhoren. Maar hier was het, mijn tot op de dag van vandaag favoriete album aller tijden. Tien nummers, elk perfect op zijn plaats. Het ene moment rauw en intiem, dan vrolijk en uiteindelijk kwaad.

Ik leerde Bright Eyes kennen tijdens Duyster en hij werd toen beschreven als de Dylan van onze generatie. En zeker op I’m Wide awake was dat zo waar. Hoewel die plaat veel van de lofi van de vroegere Bright Eyes achter zich laat, blijft ze toch een zekere urgentie en punk hebben. Al was Bush, waar hij zich tegen afzette, achteraf gezien toch nog niet het ergste wat we ooit hebben meegemaakt.

Op I’m Wide Awake staat ook mijn absolute lievelingsnummer ooit. Kiekenvlees van begin tot einde:

And the world’s got me dizzy again.

You’d think after 22 years I’d be used to the spin

Wat is dat met die stem?

Oberst heeft een typerende stem. Een acquired taste want na een tijd hoor je dat niet meer. Het is vooral interessant hoe hij ze gebruikt. Hij kan het ene nummer fluisteren, het volgende nummer woorden uitspuwen en al roepend eindigen (kwade Conor Oberst is goed). Het ene moment is zijn stem een warm deken tegen de koude wereld, het volgende een krachtig protestelement.

Heeft Bright Eyes nog goede dingen uitgebracht?

Ja. Als ge mee zijt met I’m Wide Awake It’s Morning dan kunt ge alle kanten uit. Op het laatste album na heeft Bright Eyes enkel steengoede platen uitgebracht. Ik ga ze hier niet allemaal bespreken. Doe zelf de moeite om dieper te duiken, je gaat niet teleurgesteld zijn.

Een andere favoriet van mij is Lifted or The Story Is in the Soil, Keep Your Ear to the Ground, één plaat voor I’m Wide Awake en meteen veel minder gepolished. Een plaat vol met indieanthems die nooit indieanthems zijn geweest. Dit is toch het ideale laatste meebrulrefrein van ieder indiefeestje?

I want a lover I don’t have to love

I want a girl who’s too sad to give a fuck

Where’s the kid with the chemicals?

Ook een schoontje is Cassadaga uit 2008. Misschien iets minder ruw dan I’m Wide Awake maar naar mijn gevoel meer Bright Eyes als volwaardige band en minder als singer-songwriter.

In 2011 gaf Bright Eyes er de brui aan. Na hun laatste album The People’s Key waarover Pitchfork terecht schreef “a wildly spiritual record without any spirit” was het op.

En daarna?

Tijdens en na Bright Eyes bracht Oberst met Conor Oberst & The Mystic Valley Band twee albums uit. Die waren dik ok, maar jammer genoeg stonden ze altijd in de schaduw van wat Bright Eyes (ooit) was.

Met zijn bandmaat Mike Mogis, M. Ward, Jim James van My Morning Jacket en Will Johnson van Centro-Matic heeft hij ook de supergroep met de toepasselijke naam Monsters Of Folk. Het is spijtig genoeg bij één bloedmooie plaat gebleven.

#metoo

In 2014 beweerde een vrouw op een online forum dat ze misbruikt was door Oberst. Rond die tijd bracht hij zijn tweede solo-album Upside Down Mountain uit maar in de storm rond zijn persoon heeft dat album amper aandacht gekregen.

Daarop besloot hij zijn oude punkband (en mijn favoriete zijproject) Desaparecidos terug van stal te halen. Linkse teksten, lekker rammen en even alles vergeten. Tot tijdens de tour een gezwel in zijn hoofd werd gevonden.

Een gezwel in zijn kop?

Het gezwel was relatief snel verwijderd, maar tijdens zijn revalidatie kroop hij achter zijn piano om nieuwe muziek te schrijven. Kaal met enkel piano en mondharmonica. Hij stuurde die door als demo’s naar zijn platenfirma, in de hoop een zak geld te krijgen om die te gaan opnemen, en die zeiden: ge moogt ze gaan opnemen, maar dit klinkt zo fantastisch dat we dat zo gaan uitbrengen. Klinkt bekend? Bruce Springsteen is eens hetzelfde overkomen. Het was dan ook Oberst zijn Nebraska, enkel heette die van hem Ruminations en was het ook een meesterwerk.

En ohja, die vrouw van de aanklacht bleek alles te hebben verzonnen.

Better Oblivion Community Center

En daarmee zijn we rond. Nu is er dus Better Oblivion Community Center, een band die hij oprichtte met zijn poulain Phoebe Bridgers. Voor beide artiesten te plaatsen bij hun allerbeste werk, en met een fantastische band achter hen (oa Nick Zimmer van de Yeay Yeah Yeahs op gitaar en Carla Azar van Jack White op drums).

Koop ineens een kaartje voor in de Roma. Want live is Conor Oberst zelfs nog beter dan op plaat.

Luisterlijst (van perfect naar nog steeds goed)

• I’m Wide Awake It’s Morning (Bright Eyes – 2005)
• Ruminations (Conor Oberst – 2016)
• Lifted or The Story Is in the Soil, Keep Your Ear to the Ground (Bright Eyes – 2002)
• Better Oblivion Community Center (Better Oblivion Community Center – 2019)
• Payola (Desaparecidos – 2015)
• Cassadaga (Bright Eyes – 2007)
• Monsters Of Folk (Monsters Of Folk – 2009)
• Fevers and Mirrors (Bright Eyes – 2000)
• Motion Sickness (Bright Eyes – 2005 – live)
• Salutations – (Conor Oberst – 2017)
• Digital Ash In A Digital Urn (Bright Eyes – 2005)
• Upside Down Mountain (Conor Oberst – 2014)
• Conor Oberst (Conor Oberst – 2008)
• Letting Of The Hapiness (Bright Eyes – 1998)
• Outer South (Conor Oberst & The Mystic Valley Band – 2009)
• Read Music, Speak Spanish (Desaparecidos – 2002)
• A Christmas Album (Bright Eyes – 2002)
• One Of My Kind (Conor Oberst & The Mystic Valley Band – 2012)
• The People’s Key (Bright Eyes – 2011)

Playlist

Hieronder een playlist voor Apple Music en Spotify. Zet die op shuffle en geniet ervan!